gözlerini tarif etmek için bir yeşil düşünmek istiyordum
baktım çam, çimen, parka, yok değil, gözlerin başka
…
yakasını paçasını çekiştirip façasını alıverdi günün rüzgâr
ağzına geleni savuruyor, silkeliyordu dallarını ağaçların
tirtir titreyen dalı şaşkın bakakaldı kıpkırmızı güldüğüne gülünün –dedim elleme gülsün-
bir güvercin şaklatıp kanadını yalpaladı hay dedi hay ben böyle günün –deme dedim deme bak özgürsün-
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var