Soyundanım Şiiri - Ethem Turan

Sorma bana hangi soydansın diye
Türk oğluyum anam Türk babam Türk
Uçbeyliğinden balkan soyu ninemin,dedemin
Öz mü öz yürük anam
Ben sevgiye can feda edenlerin soyundanım

Düşenin dostu olmaz ya
Nazi’den Yahudi yi koruyanların soyundan
Medeniyim diyerek hakları hiç edenlere karşı
İnsana hakkını sunanların soyundanım

Yaratanı bir bilir,bir ananlardanım
Hak için,ar için nikah kıyanlardan
Boş ol demeyince yari tutsak kılanlardanım
Rızalık olmayınca,ayrılığı ölüm sayanların soyundanım,

Şüphe duymadım ne anamdan nede atamdan
Gururum Türk toprağında yaşamaktan
Şüphe duyduğum an yardan
Seven gönlü söküp atanların soyundanım

Yok benim töremde gönül kırmak
Sevenleri ayrı koymak yok
Töredir can verilir can alınır
Özden sözden ayrı düşmeyenlerin soyundanım

Hareket bekleme benden
Durmuş yerimde sayarım
Çile sofiye marifet
Haline şükredenlerin soyundanım

Kopsa da her bir yerim
Acımı içime gömer yinede çekerim
Yalnız düştüm halime gülerim
Yalnızlık kabirde kalsın.Yaşarken ayrılığa ah çekenlerin soyundanım

Sen olmayınca efkara gerek yok
Çıkmazlardayım hayaline yer yok
Varsın diye çekilir bunca keder
Yar olmayınca kedere sırt vuranların soyundanım

Sen sevdin ki ben gönül verdim
Rabbimin huzurunda sana söz verdim
Bir yemin ki var ile yok arasında kayboldu
Ben,imkansızlığa gönül verenlerin soyundanım

Sorma bana suçlusu sendin bu sevginin
Hiç sevmemiş gibi,yaşanmışlara elveda diyemezdim
Ben senin bildiklerinden değildim
Adam gibi adamların soyundanım

Meltem rüzgarı gibi gelip geçti senin için
Bense uzun süren poyrazlara alışmışım
Çileler zaten hep yoldaş
Bir nebzede olsa
Gönül hatırı sayanların soyundanım

Gül yüzlüm hilal kaşlım sorma bana
Bizde can kutsal,aşk kutsal
Namusu can gibi korumak kutsal
Sana namusumsun dedim öylede oldun
Verdiği sözü şeref sayanların soyundanım

16.11.2007