Oturup yazmaya başladı çaresizlik içinde
Gece aydınlık içinde yldızlarla kapkara
İçindeki duygu pespembe, sonu hep intihar
Terleyen avuç içleri, bir bulantı sakallar
Sırılsıklam parmak uçları, iğne ete saplanan
Yorgun elleri, ensesinde karıncalar, kustu durmadan
Turuncu muydu belki, neyse hırpalanan
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta