Yüreğimizin bir sürü puslu yüzü vardı,
gülen, ağlayan, haykıran,
ve aynı yerden bakan iki gözümüz,
Hangi yerden anlatsam bizi, bende bilmiyorum,
Nereden başlasam bizi anlatmaya, iki yakası bir araya gelmiyor, birbirimize ettiklerimizin.
Bir dünya yol var birbirimize gelmeye, bu kadar mesafelerin delisi iken …
Hangi birine değsek, her yerimiz kan revan …
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta