Söylesene Adam..2 Şiiri - Suskun Adam Ze ...

Suskun Adam Zeynep
155

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Söylesene Adam..2

Söylesene adam,
Sol yanına mı ağır geldi sevdam?
Yoksa taşıyamayacağın bir yük mü sandın beni,
Karanlık bir gecede ansızın düşen yıldırım mıydım sana,
Yüreğinin sessizliğini delen bir sancı mıydım yoksa?

Ben ki, en ince telinden bağladım kalbimi sana,
Her nefeste sen diye attı damarlarım.
Gözlerimin ışığına senin adını işledim,
Tenime dokunan rüzgârda bile seni aradım.
Gecelerime ışık oldun,
Uykusuz saatlerime sığınak…
Bir gülüşünle gökyüzüm açıldı,
Bir susuşunla kışa döndü içim.
Ama sen,
Bir çiçeği soldurur gibi bıraktın beni,
Bir dalı koparır gibi kırdın hayallerimi,
Bir bakışınla devirdin yıllarımı...

Söylesene adam,
Sol yanına mı ağır geldi sevdam?
Yoksa hiç koymadın mı oraya beni aslında,
Sadece ben mi inandım, ben mi kandım?
Ben sana ömrümün bütün mevsimlerini sundum,
Sen bana yalnızca sonbahar bıraktın.
Dallarından dökülen yaprak gibi savruldum,
Adım adım uzaklaştıkça sen,
Benim özlemim çoğaldı...

Bilir misin,
Bir kadın en çok kalbinde büyüttüğü adama kızar, öfkelenir, kırılır...
Çünkü o, kalbinin bütün kapılarını
Kilitlenmemek üzere açmıştır.
Ve bir kadın, sevgisine sığınsın diye
Kendi yaralarını unutur, kendi yorgunluğunu saklar...
Ama sen o kapıdan çıkıp gidince,
Ardında virane harap bir ev kaldı;
Pencereleri kırık, duvarlarında yankılanan sessizlik,
Eşiğinde yalnızca gölgem, yalnızca hüzün.
Ben hâlâ o evin içindeyım...enkaz içinde...

Söylesene adam,
Sevdam mı ağır geldi sana,
Yoksa sen mi küçüktün taşıyamayacak kadar?
Ben ömrümün yükünü seninle hafif sandım,
Ben seni yüreğime kazıdım,
Sen beni uçurumlarda bıraktın...

Söylesene adam…
Sol yanına mı ağır geldi sevdam,
Yoksa senin hiç kalbin yoktu da
Ben mi yanıldım?
Belki senin kalbin hiç atmadı bana,
Belki ben, taşları güvercin sandım.
Belki de ben,
Kör bir aşkla baktım sana,
Senin içinde hiç açmamış bir bahçeyi
Cennet sandım...

Şimdi özlemim,
Her gece aynı gökyüzüne bakarken
Sana dokunamamanın acısında kaybolur sol yanım...
Gözlerim gökyüzünde seni arıyor,
Ama yıldızların hiçbirinde sen yoksun.

Ve anladım adam…
Özlem de sevda kadar yakıcıdır.
Ama her özlemin sonunda
Bir veda vardır...

İşte benimki de budur:
Sana son kez sesleniyorum,
SÖYLESENE ADAM...
Ben seni ÖMRÜM sandım,
Meğer sen,
Benim en sessiz Vedam'mışsın...
@dsız..

Suskun Adam Zeynep
Kayıt Tarihi : 27.9.2025 07:55:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!