Söylemeyin Şiiri - Turna Sarıkaya

İçim dışım doldu taştı
Dertler bir iken bine ulaştı
Daha çocukken ağırdı yüküm
Yorulduğumu söylemeyin.

Aynalarda baktıkça yüzüme,
Umutsuzdu bakışlarım benim
Kapattıkça gözlerimi
Ağladığımı söylemeyin.

Deliliğe vurdum aklım firari,
Duymasın kimse içimdeki isyanı
Sızlıyor acılarım dinmiyor bir türlü
Alıştığımı söylemeyin.

Kalbimle aklım bir değil.
Sesim çıkmıyor kime ne diyeyim
Anlatsam da kimseye demeyin
Ağlarken de güldüğümü söylemeyin.

Yolum uzun olsa da yorulmazdım
Dertlerimi defterime kusardım
Baharı beklerken
Solduğumu söylemeyin.

Yüzüne güldüm sevmediklerimin
Mecbur değilsin dedikçe aklım
İnsanlık dedi vicdan yanım
Sabrımın tükendiğini söylemeyin.

Karamsarsın diyorlar bana
Yaşamak güzelmiş bu dünyada
Kendi elimle kazdığım mezara
Diri diri gömüldüğümü söylemeyin..