Söyleme Şiiri - Meryem Keskin

Söyleme

O vefasız yarim beni sorarsa,
Hasretinden öldüğümü söyleme.
Pişmanlık içinde dönüp ararsa,
Günden güne solduğumu söyleme.
Hasretinden öldüğümü söyleme.

Sesi kulağımda sokağa çıkıp,
Yüreğin közüyle sigara yakıp.
Gecenin yarısı resmine bakıp,
Uykuları böldüğümü söyleme.
Hasretinden öldüğümü söyleme.

Yaban elde hasretini çekerek,
Yaralı gönlümü gamla dikerek.
Gözlerimden kanlı yaşlar dökerek
Saçlarımı yolduğumu söyleme.
Hasretinden öldüğümü söyleme.

Yıkıldı üstüme gök pare pare,
Ne naz ne niyazım kalmadı yâre.
Mecnun’un Leyla’sı gibi biçare,
Boynu bükük kaldığımı söyleme.
Hasretinden öldüğümü söyleme.

Bahara ermeden yaşadım kışı,
Çıkamadım sevda denen yokuşu.
Sinemde saklanan yaralı kuşu,
Ummanlara saldığımı söyleme.
Hasretinden öldüğümü söyleme.

Deki aklar düşmüş siyah saçına,
Dertleri yüklemiş ömür göçüne.
Kan tükürüp avucumun içine,
Ciğerimi deldiğimi söyleme.
Hasretinden öldüğümü söyleme.

Söyleme bilmesin bu hallerimi,
Açmadan kuruttum al güllerimi.
Mor kına yaktığım ak ellerimi,
Gözyaşımla sildiğimi söyleme.
Hasretinden öldüğümü söyleme.

…..Meryem Keskin…..
…..01.11.2025…….
…..Muhammes…..