Ellerim üşüyor,
Ve içimde ince bir sızı…
Zemheride donmuş bir kalp gibiyim,
Ölüm kalım arası,
Sessiz bir çığlıkta kayboluyorum.
Yitiriyorum kendimi
Usulca
Senin ellerinden süzülürken…
Bir damla gözyaşı gibi
Tutulmamış,
Unutulmuş bir vedayım artık.
Sokak lambaları kadar yalnız,
Bir banka bırakılmış hatıra gibi
Sende eksiliyorum her gece,
Adını anarken
İçimde kırılan binlerce hece…
Söyle,
Hangi kelime geri getirir bizi?
Hangi suskunlukta saklıydın da
Ben hep sesine hasret kaldım?
Şimdi
Gecenin tam ortasında,
Sessiz bir çığlık gibi
Boğazıma düğümlenen sensizlikle
Sana haykırmadan
Yutuyorum içimde seni...
@dsız..
31 temmuz 2025
Kayıt Tarihi : 31.7.2025 14:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!