Söyle Şiiri - Mehmet Evcil

Bir masal düşlemiştim senden ibaret
Tozpembe hayallerime nasıl kıydın söyle
Bir ömür vaad etmiştin gözlerinde
Beyhude geçen yıllarımı nasıl çaldın söyle

Sarardı benzim, soldu yüzüm, güze döndü
Yaktın sendeki beni köze döndü
En tatlı nağmeler acı bir söze döndü
Beni bu onulmaz ateşe nasıl saldın söyle

Masmavi bir ummandı gözlerim senin için
Baktıkça hülyalara dalardı hani için
Sırtımdan vurmana değer miydi bir ayyaş için
Yalancı sözlere nasıl inandin söyle

Görmek istersen şimdi bıraktığın eseri
İyi dinle kalbine nakşettiğim sözleri
Turnalar göçtü, çıkmaz artık sesleri
Uğruna yazılan mısraları nasıl yaktın söyle

Ben yokum diye düşme mutsuzluğa
Sakın kapılma ardımdan umutsuzluğa
İşte bak gidiyorum sonsuzluğa
Ruhum ölüyken kalbimde nasıl kaldın söyle