Söyle Şiiri - Veyis Güllü

Işıltılı hayat insanın başını döndürür derlerdi
Yaşadığım hayatın ışıltısı pek de döndürmedi
Bir çift gözün ışıltısı ömrümün baharında çıkageldi
Ruhumu bedenimden, aklımı başımdan çekip alıverdi

Gözlerimi gözlerinde mühürlemekti tek emelim
Gözlerinden yüreğini görmekti en iyi dileğim
Allah’ım bu gözler kimin, O kim, ben kimim
Aklım gittiği yetmezmiş gibi ardından da gitti yüreğim

Zaman geçiyor kaç mevsim geçirdik seninle
Görecek daha ne günler var meraktayım yeminle!
Bunca mevsim geçti amma bir ömür geçer mi acep benimle
Yine de; sevdiğini söylersin ya bazen, keşke hep söyle, hep söyle…