Kimene ne desen fayda etmiyor,
Dil susuyor, yürek içten yetmiyor.
İnsanlıktan çıkmış, göz görmüyor,
Sabrın da sınırı var, yetemiyorum.
Gücün yetmiyor ki boşa yorulma,
Bir taş kesilmişler, dönme durulma.
Sövme diyor Allah, sövme kuluma.
İçim yanıyor ama, dökemiyorum.
Bir bakış, bir sözle dağ yıkıyorlar,
Mazluma tokadı hak sanıyorlar.
Dilimi bağlasam, kalp kırıyorlar,
Sustum susmasınada, silemiyorum.
Ne kalmış vicdandan, ne de ardan iz,
Doğruya delilsiz, yanlışa deniz.
Sövme diyor Allah, ey güzel sözsüz…
Yutkunuyorum işte, söylemiyorum.
Kayıt Tarihi : 4.11.2025 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!