Sosyal Hayvan! Şiiri - Müjdat Eraslan

Şşşşşşşt! Koç-Aslanlar
Uyanın ve Dinleyin!
Önce gerinin,
Şimdi de esneyin!
Dikkaaaat! Mecaz sağda….
Duyduk deyin,
Siz de deneyin;
İnsan sosyaldir,
Politik hayvan…! ?
Duymadık demeyin;
Ben sosyal/politik bir hayvanım
Ayakları baş, başları ayak yapalı
Lakin; Gocunmaya -hep- kapalı!

Yani mirim, pirim efendim;
Böylece; ne hayvanı
Yüceltirim,
Ne de küçümserim
İnsanı! Öylece;
İnsanlığımı utandırmam!
Kerhen öyle,
Zoraki böyle!

Sosyalleşirken
Bir adım daha
Poli(kr) tikleştik!
Topu-topu,
Hepsi bu!
Önü-sonu çir-kin-leş-tik!

Hayvanın
Hiç mi hiç suçu yok?
Sosyallik kostümünü
İnsanlığıma teyellerken!

(Bu arayı, ya doldurun…
Ya da oldurun!)

Sosyalleşirken mi
Politikleştik;
Politikleşirken mi
Sosyalleştik?

Hayvanlığın lüzumu yok, demek,
Nesnel sözlükçe ne demek? !
Lüzumluysa saklıyorum
Toplanın karşıma, açıklıyorum
Tarihsel giz;
-Çar-çop mum direk…
Çizgi mors!

'Dinle bak,
geri dönüşümlü
sessiz çığlıklar salınmış evrene
depozito niyetine
yüzsüz kimliklerce
poliüretan suretlere…”

Sonuç:İnsanlığın lüzumu…
Rumuz:Yok!

Müjdat Eraslan.