Ev derin bir sessizliğe büründü. İki gün boyunca aralıksız uyuyabilirdim. İki gün boyunca hiç sıkılmadan ev de durabilirdim. İki günün hatırı çok büyük olurdu. İdama adımlar atan bir mahkum gibi kurtulma çareleri arardım. Ama sonuçsuz bir düşünceye kapılmak kimsenin hayrına değildir. Kalktım mutfağa yöneldim. Kapı eşiğinden bozuk musluğa bir kaç dakika bakındım.
Sorun ne?
Ne sıkıntım var olum muslukla?
Suyu içinde tutamıyor.
Kayıt Tarihi : 3.2.2023 21:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!