Kaç kahraman vardı bu öyküde,
kaçı mahpustu geceler boyu
sürüncemeli aşklara.
Kaç köy, kaç kasaba,…
ve kim bilir,
kaç üzüntü beslendi üstünde.
Kaç fidan büyüdü topraklarında,
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




anlık çizgilerle yaşarız hayatı, tuale atılan her fırça darbesi resmin akışını ya derinleştirir ya da sığlaştırır. geri çekip kendini baktığında, soluklandığın andır.ya beğenirsin ya beğenmez...beğenmişsen, yeni canlı renkler eklersin, bazen siyah bile yakışır.yok beğenmemişsen fırçanı hep sakınarak vurursun hayata.mutlu son niye arayasın ki,son olacaksa...ağlaya güle bitirmelisin tabloyu...güzeldi şiiriniz.tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta