Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Ruh ve beden...Hiç kıyamadan bedenini yoklar diyarına atsanız da,bilin ki ruhunuz en fırtınalı bir denizde sığınacak bir liman bulacak gemiler gibi onun kalbinin en derininde ve çok özel bir yerinde daima bulunacaktır.Ne ruhsuz beden,ne de bedensiz ruh...O ruhki birlikte göğe yükselecektir..Hiçbir endişeniz olmasın..Güzeldi.
Saygılarımla.
Yılların hatırına...
Mutlaka koruyacaktır.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta