Sorma Şiiri - Nazan İzmirli

hazzın ardında
büyük bir boşluk vardı
derinnnnn nefes aldıran
yeri asla dolmayan.

aşk yaşanmıştı
ama,
sevi asla..!

işte;
neden sorma..!

sevginle dindi yüreğim
okyanuslarına dalınca gözlerim
buz gibi erir bedenim.

buram buram kokuyor
çiçeklerinle tenim.
cennet bahçesi gibisin içimde.

korkarım dalllarını kırmaktan
renk cümbüşünü bozmaktan
sürgünlerin doğaya el kaldırışları ile
uyanırım senli sabahlara

nasıl şükretmem söyle
güneşin her doğuşuna

beni sensiz günlere
asla bırakma.

13.10.2007-ant-kalkan