Dostum,
Sorma bana,
Niye,
Duramıyorsun, yerinde diye?
Derim ki sana,
Kendime sözüm var
İçimdeki coşku oradan kaynaklanıyor
Ölmeden öldürebildiğim kadar
Karanlıkları öldüreceğim! ...
Bakış farkı var değil mi?
Kalbin nasıl bakıyorsa,
Gözün onu görür,
Biliyorsun bütün insanları seviyorum
Ama bazılarının yeri müstesna
Farklı onlar senin gibi
Senin gibi olanlar
İnançlarıyla yaşayanlar
İkiyüzlü olmayanlar
Dürüst ve insanca olanlar
İnsanlardan yana olanlar
Haksızlıklardan yana olmayanlar
Benim kalbim, benim gözüm
İnsandan yana olanları görüyor
Onları dost ve kardeş biliyor
Sakın söyleme bana,
Dostluğum mezara kadar
Mezarı aklımıza getirme,
Daha çok işimiz var! ..
Söyleme,
Sözün gelişi,
Mezara kadar,
Yok, sözün gelişi,
Kabul edemem asla,
Bizim işimiz çok,
Henüz mezarda işimiz yok! ..
Gökyüzü, yeryüzü yerinde durdukça
Mezar aklımıza gelmeyecek asla
Daha çok işimiz var bu dünyada
Bırakacağız altın bir halka
Yaşayanlara ve yaşayacaklara
Arkadaş olacaksan bana
Mezar gelmeyecek aklımıza
Tamam gelmeyecek
Biliyorsun,
Korkuların ecele faydası yoktur
Sonlarında insana faydası yoktur
Bazı şeyler vardır ki,
Sona varmadan sonlandırır insanı
İşte bunlar karanlık düşüncelerdir
Yıkıp geçeceğiz onları
Etrafımızdaki insanlar
Görecekler bizleri
Hem çocuk, hem delikanlı, hem yaşlı
Hayatın üç dönemini de aynı anda yaşıyor
İbret alacaklar kendilerine
Çocuklukla avunan
Delikanlılıkla havalanan
Yaşlılıkta bunalan
Ve onlara bir yol çizeceğiz
Ve onlara bir yol göstereceğiz
Hayata direnen insan
İnsanlığı geleceğe taşıyan insan
Sorunlara yenilmemiş
Sorunlara, haksızlığa başkaldıran insan! ..
Var mısın?
Tabiî ki her zaman,
Aslan kardeşim benim! ....
11.05.2006 -İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 11.5.2006 16:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Güzel ve haklı sözlerle bezenmiş bir ders niteliğinde bir mesaj deposu gibi bir şiir
Ama şiiri üç sefer okudum bazı sözleri geçmişte beynimin bir köşesinde var gibi ama nasıl olduğunu çıkaramadım
sonuçya Çoban Abimden güzel bir şiir kutlarım
Sana değin nice bin sırrı çözüp silkeledim.
Yaşadım yetmişi aşkın yılı, en sonra gelip,
Daha hiç birşeyi öğrenmemişim; öğrendim.
Sen acırken bana, hiç bir günahımdan korkmam
Benle oldukça; yokuş, engebe, yoldan korkmam
Beni ak yüzle diriltirsin. a Tanrım, bilirim;
Defterim dolsa da suçlarla, siyahtan korkmam.
Neyi tutsam para etmez; ayılmaz değilim ki!
Yaşamın en sonu hiçtir; yıkılmaz değilim ki!
Bin pırıltıyla tutuşsam da, yansam da sönüş var;
Say, kadehtim Cem elinde; kırılmaz değilim ki!
Bir rahat yer bulabilseydik a dostlar, ne olur?
Başka bir yön tutabilseydi bu yollar, ne olur?
Ne olur, toprağın altından asırlar sonra
Yeniden bitse idik, ot gibi tekrar ne olur? Ömer Hayyam.'
Sevgiyle esen kalın.
TÜM YORUMLAR (11)