Sorma Şiiri - Fikret Akay

Ben sana hiç söyledim mi?
Evvelki gün batımında
Yârdan ittiler beni
Kırk parça oldum sınarı
Acıdı her bi’ yerim
Acıdım da kendime
Herkes gördü, kimseler gelmedi
Kendim kalktım
Ağlamadım

Daha önce bahsettim mi?
Evvelki gün batımında
Yârdan ittiler beni
Kendim kalktım
Ağlamadım

Silkeledim üstümden
Alçak diğergamlığımı
Çizdim bi yol yepyeni
Ta öteye, uzaklara
Giydim hodbin ayakkaplarımı
O da çok dayanmadı
Yürüdüm balçıklardan,
Yürüdüm dikenlerden
Cam kesti de hevesimi
Tek bi ah bile etmedim
Sızlanmadım

Sahi haberin var mı?
Evvelki gün batımında
Yârdan ittiler beni
Tek bi ah bile etmedim
Sızlanmadım

Tanınmaz yerlere vardım
Karşılaştı gözlerim başkalarıyla
Herkesi görmezden geldim
Hiç kimseyi sorguladım
Çok kez yaralandım da
Failini bulamadım

İlk kez sana söylüyorum
Evvelki gün batımında
Yârdan ittiler beni
Yine yaralandım da
Failini bulamadım

Sorma bir hal geldi başıma.
Sorma, ne olur anla.
Söyleyemem!