Sorma Şiiri - Fatih Yeşilyurt

Eskiden
dizlerim soğuktan etkilenmezdi bu kadar
her adımımda uzaklaşsan da
kış ayazı termosta çay olurdu ayaküstü içilen
ve ciğerlerim demlenirdi
evine çıkan çetrefilli yolda
koşar adım sana doğru yürürken..

ayışığı alnımda parıldardı
boncuk boncuk her damlada
geceye bir ay daha doğardı
alelâde şakaklarımdan süzülen terden..

sonra sen görünürdün bahçedeki kamelyada
çevren sonsuz umut, sonsuz hayal
yanıbaşında çiçekler rengârenk, kaygısız
sanki bahçene uğramamış ne ayaz ne kar
şarkılar söylerdi tüm gece kuşları
ve sapsarı bir güneş doğardı senden
artık ne ayın ne gecenin hükmü vardı
şimdi mi? şimdi ne oldu diye sorma
gözümü sapsarı bir güneş
aklımı gece kuşları
ömrümü çetrefilli yollar aldı...