Sorgulamadım
Sorgulamadım, her şeyin doğru olduğuna inandım,
Gözlerimdeki umutla, hep bir adım daha attım.
İçimdeki sesler hep sustu,
Dışarıdaki yalanlar hep büyüdü, ben sustum.
Sorgulamadım, her sözü aldım,
Ve her sözde bir anlam aradım.
Ama anlamı, bana gösteren olmadı,
Herkesin söylediği, sonunda bana zarar verdi.
Sorgulamadım, çünkü güvenmek istedim,
Bütün kalbimle, bütün gücümle.
Ama güvenmek, bazen en büyük hata oldu,
Ve her güvenim bir yara haline geldi.
Sorgulamadım, içimdeki boşluğu,
Bütün acıları gizleyerek, sadece yaşadım.
Ama zamanla fark ettim,
O boşluk, her geçen gün biraz daha büyüdü.
Sorgulamadım, belki de korktum,
Bir şeylerin değişmesinden, bir şeylerin kaybolmasından.
Ama her şeyin geçici olduğunu,
Ve zamanın her şeyin cevabını vereceğini unuttum.
Sorgulamadım, belki de sevgi dediğim şeyin,
Gerçekten sevgi olup olmadığını hiç sormadım.
Ama bir gün, o sevdanın arkasındaki boşluğu,
Ve o boşluğun beni nasıl tükettiğini fark ettim.
Sorgulamadım, ama artık her şeyi sorguluyorum,
Kendimi, geçmişimi, gelecek adımlarımı.
Çünkü bazen, bir adım atmak,
Bütün gerçeği görmek için yeterlidir…
Hamit Atay
Kayıt Tarihi : 29.3.2025 03:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!