Sorgu... Şiiri - Aylin Başdemir

Biz’i ayırıp sen/ben yapan kahpe gecelerde
Vizite ücreti üçü beşi geçmez
Ama kendinden çoktan geçmiş hayatın kadınlarıyla,
Sahte mutluluklar mı yaşadın?

Düşündün mü?
Senden sonra ıssızlaşacağını sandığın
O yatağın çarşafına;
Adı sanı belli olmayacak,
Hiçbir nüfus kaydında
Kütüğü bile okunmayacak
İki üç damla piç bulaştırmaya sabırsızlanan
Kaç adam bıraktın o sahte mutluluğun kapısında
Git gide kuduzlaşan?

Adam gibi adam sevdalara sırt çevirip
Gayrı meşru gecelere çanak tutacak
Hangi güdü aldı ki aklını başından?

Gözlerine bakabildin mi?

Ya dillerini;
Çözebildin mi?

Hepsinden geçtim de
Bu yitişin adını koyabildin mi?

Ben
Mantığını yitirmiş ayrılık gecelerinin
Güne devirleri gibi,
Gözlerinden
Gözlerime değecek
Bir damla ışık düşlüyordum.

Gelmedin…

Sığmıyor hiçbir tasvire yozlaşan bu yanın;
Adın öylesine eksik yankılanıyor ki
Ruhumun duvarlarında.

Katıyorum;
Buza kesiyor aklım.
Nefretim morarmakta;
Nefesim çoktan kırılıp düşmüş toprağa.

Küsken çiçekleri misali
Sana her dokunduğumda kapanan ruhun;
Acıdır ki;
Kir tutmuş
Heveslere açılıyor.
Elimi yüzüme alıp
Yitirdiklerimi dolduruyorum çantama.
Kucağımda sana büyüttüğüm kırgınlığım,
Ardında bıraktığın
Puşt yalnızlıkların kapısını yokluyorum,

Gözyaşı,
Kan,
Hafif kalıyor.
Azap oluyor,
Zehir oluyor, dilimden taşanlar.
Kendi gözlerimden,
Kendi özüme akıyorum…

Şubat`2009 Aydın...