Veda etmek istedim binlerce defa,
Yalnızlık derdinden kurtulamadım.
Aradım bir dost, bir can; hiç bulamadım.
Anladım hayatta kalmamış vefa...
Ben mi karamsarım, bahtım mı kara?
Bir keşmekeş ki temelden bozuk.
Bir şey var; hatlar bir yerde kopuk,
Sorular, cevap gibi… Sorular, sorulara.
Zorladım çok şeyi; görünmez duvarları,
Döndüm, dolaştım… netice hep aynı yer.
Hayat bu mu? Böyle mi gelip geçer?
Tuhaf! Ne zormuş yıkmak; olmayan duvarları.
Aradım, aradım … sonunda buldum
Dev diye gördüğüm cüce benliğim.
Cihanda bir zerre; ben neyim, kimim?
Sordum küçüldüm, sordum kayboldum...
Kayıt Tarihi : 13.12.2008 14:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!