Sordu Anadolu Söyledi Svas

Kara bulutları gördüm düşümde.
Ne acı, kırılmış kolum kanadım.
Bir ölüm fermanı vardı önümde.
Esaret altında taşım toprağım.

Sonra uyandım ki ne kötü halim,
Düşümdeki acı hakikat olmuş.
Her yanımdan bana saldırmış zalim.
Köyüm kentim acı zulümle dolmuş.

Evladımız İzmir Yunan elinde.
Başkentim esir, kalmadı dermanım.
Babıali o gün kendi derdinde.
Peki yok mu benim başka evladım.

Tabi var olmaz mı işte ben Sivas!
Bugün istiklalin tapusu benim.
Söyle Anadolu’m emrinde Sivas!
Vatanı korumak benim görevim.

Bin dokuz yüz on dokuzun güzünde,
Mustafa Kemaldi gelen misafir.
Bir heyecan tepelerde düzlerde,
Hoş geldi, umutla geldi misafir.

Ali Galip bize tehdit savurdu.
Gelip buraları basmak dilermiş.
Heyeti korumak boynumun borcu.
İçerden ihanet ne kötü şeymiş.

Gelinlik bir kızım çeyiz bağışlar.
Verilir paşaya yastık ve yorgan.
Uyumaz istiklal ruhu aşılar.
Yüz sekiz gün şevkle büyük kumandan .

İstanbul’dan geldi küstahça emir,
Tutuklayın onu gönderin diye.
Bize asla tesir etmez bu emir.
İstiklale halel gelmesin diye.

Azimle haberler saldık dört yana.
Karşılık buldukça milli çağrımız,
Bir olduk biricik Anadolu’mda.
Her bölgeden gardaşımız bacımız.

Koştu gardaşlarım bende birleşti.
Müdafayi Hukuka merkez oldum.
Yollarda kollarda bende birleşti.
Tokat, Eskişehir, Erzincan, Çorum.

Kahramanlar gezdi sokaklarımda.
Mustafa Kemal’den Refet Bele’ye.
Nutuklar söyledi toplantılarda.
Kara Vasıf, Rauf Orbay heyete.

Bu vatanın kara sevdalıları,
Dört Eylül gününde lise binamdan,
Duyurdu bir daha kararlarını.
Dönüş yok asla istiklal yolundan!

Lider manda yok, himaye yok dedi.
Millet var, biz varız diye haykırdı!
Arz oldu millete Temsil Heyeti.
Temsil olan artık bütün vatandı.

İradeyi Milliyeyi neşrettim.
Sesi oldum Milli Mücadelenin.
Duyunca bu sesi asil milletim,
Tek sahibi oldu iradesinin.

Türk erkeği teşkilatlar kurunca,
Hiç kalır mı kadınları geride?
Fedakarca teşkilatlar kurdu da,
Müdafayi Vatan oldu hepside.

Kutsaldı aşk için çekilen çile,
Çileye gark oldum vatan aşkına.
Yeter ki al bayrak düşmesin yere,
Gerekirse Sivas boyanır kana.

Ey kahpe düşman sen anlamaz mısın?
Mondros’u da yırttık sırada ne var?
Türk eri vurmakla biter mi sandın?
Sivas’ın bağrında nice yiğit var.

Mustafa Kemal’in liderliğinde,
Sonunda vatan düzlüğe çıktı.
Kavuşurken millet cumhuriyete,
Sağ salim temeli Sivas’ta attı.

Hecelerim candan hürmetler sunar.
Millete adanmış kahramanlara.
Yüz yıllık şerefli hatıralar var.
Kurtuluşa dair şanlı Sivas’ta.

Kurtuluşun şanlı sayfalarını,
Sordu Anadolu söyledi Sivas.
Düşmana ram olmaz kahramanları,
Sordu Anadolu anlattı Sivas.