Soramıyorum Şiiri - Nuh Ali Berk

Yay gibi dururdu, o kara kaşın
Şimdi hayal bile kuramıyorum
Maziye dalıpta ben düşününce
O günler güzeldi yeremiyorum
*
Ağır olur derler Aşkın bedeli
Aklımı yitirip olmuşum deli
Kaç yıl oldu buralar dan gideli
Yıllardır yüzünü göremiyorum
*
Uslan artık gönül, az sabır eyle
Derdin varsa n'olur gel bana söyle
Sevenler kavuşmaz kuralmı böyle
Bir türlü sırrına eremiyorum
*
Alırmısın sana gönlümü versem
Muradımı alsam murada ersem
İzin versen bana gönlüne girsem
Gönlün kale olmuş giremiyorum
*
Hasretin ağrısı bagrıma batar
Mevladan dileyim belkide tutar
Burda olmasan da hayalin yeter
Senden başkasını aramıyorum
*
Biraz düşün derim, derine inde
Çok büyük bir hasar bıraktın bende
Yaralı gönlümün, dermanı sende
Ben kendi yaramı sarmıyorum
*
Aç susuz düşsemde yine yollara
Sevdan içerimde demem ellere
Selamı gönderdim, verip yellere
O yüzden kimseye soramıyorum
*
Kalmadı ağzımda inan ki tadım
Çıkmazlara girdim hep adım adım
Nasıl sevdi isem, ben anlamadım
Gönlümü kimseye veremiyorum
*
Yollara bakmamda göz dinlemiyor
Üzülme diyorum öz dinlemiyor
Özlemin gönlümde söz dinlemiyor
Senin hasretin den duramıyorum
Senin hasretin den duramıyorum
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)