Dalkıran Şiiri - Kara Osman Nalbant

Yalazı görmeyen ne bilsin közü
Mor gülü hatırlar, görürse gözü
Kasımda yüzüme dediğin sözü
Nisanda yaylaya, göçenime sor

Perimle birlikte güzeldi günüm
Bağımı görürdüm, açıktı önüm
Şafağı severim doğuya yönüm
Bin içinden beni, seçenime sor

Kuşlukta gelirim, sofrayı donat
Varlığı aşk ile, sevmektir sanat
Tabipsiz sarılmaz kırılan kanat
Kendini kuş sanıp uçanıma sor

Birliğimiz ayan, sevdamız sırdı
Bedenimiz ayrı, sözümüz birdi
Belki size söyler, ne imiş derdi
Dalkıran yel gibi, geçenime sor

Kara’yım alemde yerimiz sedir
Gizimiz gecedir, özümüz bedir
Çöldekiler bilir, susuzluk nedir
Ummanı bir fırtta, içenime sor