Sonum Sonsuzluğum
Dünya beyhude ey dostlar
Kalemse aheste aheste gider
Kendi yolunu bulan su gibi
Hayat elden gider
Anlarsın bosluklaraymis gebe
Doğdu tüm heybetiyle sanki bir kale
Anlamlandirmadi kendini kalıbınca
Sözler tutturuldu kendice
Mantar panoda tutar sadece raptiye
Gecenin arasindan kayar su damlası
Tikirdatır pencereni al beni kurtar diye
Alemler ayaga kalkar dizilir önünde
Meger göklerden eşlik edermiş bana
Ecel mi dedim buna oysa bu sonsuzluk
( Serdar Faruk ALTIN 17 Aralık 2017)
Serdar Faruk AltınKayıt Tarihi : 20.1.2018 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!