Yine geldin aklıma, darma dağin ettin beni,
Gözlerim uykuya hasret, gönlüm ise sana...
Hep diyorum Sevdiceğim, bu sondur belki,
Ama Hep aynısın vefasiz, bak sonum olacaksin...
Hep parçaliyorsun kalbimi, yakıyorsun ciğerimi,
Ağlatmaktan kan çanağına döndürdün gözlerimi,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta