Sönük Vuslatın Gölgesinde

Yıllar yılı sönük bir vuslatın hevesiyle
Gün olur elbet beni seversin sandım seni
Duydum, nişanlanmışsın, mutlu ol, güle güle
Ümitle beklemekten artık usandım seni

Ey aklım! Kalbime bu sevdayı nerden soktun
Ey kalbim! Bu sevdaya düştüğünde çocuktun
Ey sevgili! Bunca yıl niçin yanımda yoktun
Ben ki her an, her saat, her zaman andım seni

Elime geçmese de başka bir şey hicrandan
Hiç kimse sevemezdi seni ben kadar candan
Yeri geldi annenden, kardeşinden, babandan
Yeri geldi kendimden bile kıskandım seni....