İki tabut gördüm, sabah erken
Musalla taşına konmuş,
Belli biri gariban,
Acılı günler görmüş.
Anladım çevrede, konuşan üç beş kişiden,
Belli zaten musalla taşında,
Kimsesiz duruşundan.
Diğeri farklı, musalla taşında
Başında bekleyen kalabalıktan,
Mutluymuş hayat boyu tokluktan.
Konmuş her ikiside sonunda,
Aynı soğuk, aynı mermer taşına.
Kalabalık cemaatle yolculuk,
Diğerinde dört beş kişi yalnız.
Tutmuş tabutundan kimsesiz,
Son yolculuk hep aynı
Konarken kabre şimdi
Herşey eşit, herşey öyle güzel ki,
Ne güzel yapmış Yaradan,
Kim bilir kaç kez özendiği saltanat,
Kalmış geride yavaş yavaş
İster zengin ol ister fukara
Dokuz arşın bez sanada, onada
İşte ortak oldun sende zengine,
Kefenidir giydiği herkesin,
Çıkarken son yolculuğa....
Kayıt Tarihi : 2.2.2010 00:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)