Zor zanaattir sevmek
Aklın uçkurunda değilse
Tek gecelik . Tek nefes
Çekmşiyorsan hayatı Burun deliğinden
Parayı ve statüyü öldürürsen birgün
Uzak ihtimal sende hatırlarsan
İnsan olabildiğini
Ve çok basit
Bir merhaba ya veyahut günaydın diyen bir çift gamzeye
Cevabı gönülden verirsen
Merhaba derken .... İHTİMAL ....
Minik minik öldürüyorlar bizi
Ufak ufak kopartıyorlar küçük kesiklerle
bedenimizden üstelik üfleyerek mutlusun diye
Etimizi
Kanımızın rengi yok
O kadar acı ki
Gözyaşımızın tuzu artık yanaklarımızı işgal eden bir uyarı değil ki
Susuyoruz büyük kocaman bir suskunluk ve kendimize susuyoruz sustuk ....
Ölüyoruz en ağırından
kısık ateşte pişirirken Ruhumuzu ... Birileri
Hikaye uzar anlatacak gerçekten çok şey vardır
Ve süslemek icap eder AMA
Sağına ve soluna bakınca
Kimdir saırldığın ve hiçbir beklenti olmadan
sarıldığın insan Kaldı Mı ki Ve O Nerede ...
Bir Baba'ya
His Kaybı 18.04.2025 ..... 18.04.1995
reklamların arasına insani duyguların yerleştirildiği
Ve Çaresiz olduğumuzu sürekli klavyeye gözlerimize aklımıza sokuşturulan bir yerdeyiz .... Yapay yaşamaya önceden alıştırıldık uzaklaşarak birbirimize .. ŞİMDİ ZEKAMIZIN yetersizliğinden söz ediliyor...
Bizden alınan ŞEY
RED ETME HAYIR Dediklerimiz ...
His Kaybı MkKayıt Tarihi : 18.4.2025 00:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonunu bildiğin hikayeleri neden anlatır insan ... AMA Kendine ... ==
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!