Sonsuzun Tereddüdü Şiiri - Haydar Güner

Zamanın kenarında oturuyordum
kendini tamamlamayan bir cümle gibi.
Sustuğun her yerden geçtim,
her sessizlik yeni bir kıyametti içimde.

Adını bilmeden yazdım seni;
bir harfin eksikliğiyle doğan bir telaffuz
ve bir ömrün suskunluğuyla büyüyen
kendine küskün bir yankıydım sana.

Göğe baktım,
bir iz aradım yıldızların ihanetinde.
Bir ses duymak isterdim belki,
ama evren de senden habersizdi.

Yokuş aşağı inen bir yalnızlık gibiydin,
ne zaman yaklaşılsa uzaklaşan.
Bir yanı vuslat, bir yanı vedaydı
ellerinle çizdiğin haritanın — pusulası yoktu.

Ve ben seni,
hiç yaşanmamış bir hatıradan tanıdım.
Her hatırlayışımda,
biraz daha silindin içimden.