gözyaşlarımı biriktirdim yürek sarnıcımda
şimdi inci gibi dizip sözcüklerle
uçurtma yapıyorum göğünüze
ipleri saç telinden sahipsiz rüzgarların yaladığı
kahve rengi tatlısıyla bir çocukluk aşkı
gün batımlarına bakıp uyumak kadar kanatları uzun
sokakları bekleyen ağaçları bırakıp ölümü düşünmek gibi...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta