Sonsuzlukta Yankın Şiiri - Talat Göktuğ ...

Adını andığımda titrer âlem,
Sessizliğin bile sana eğilir.
Gökyüzü genişler, yıldızlar kayar,
Sonsuzluk bile sana dar gelir.

Ben seni zamanın zincirinde değil,
Ezelin ve ebedin kalbinde sakladım.
Ne unutuş eritir, ne ayrılık söndürür;
Çünkü sen, ruhumun değişmeyen yeminisin.

Bir damla nursun karanlıkta,
Bir nefes huzursun fırtınada.
Her çağın şairi yazsa da tükenmezsin,
Senin adınla başlar şiir, seninle biter dua.

Aşk, ebediyetin diliyle derim:
“Varlıklar silinse de sen kalırsın.”
Zaman kırılır, dünya söner,
Ama ben, seni sonsuzlukta seveceğim.