Sonsuzluk Sonumuz Şiiri - Efe Yildirim

çocukluktan beri inanmazdım ben zaten zamana,
insanın elinden gelir zaman,
insanın elinden her şey gelir
kimse bilmez,
sadece bilmediğinde iyi gelir yüreğe,
bilmemek korkutur insanı,
bilmemek sevdirir insanı,
kaybetme korkusu,
bitme korkusu hepsi birikir,
ölümsüz, sonsuz dünyada kime yaşamak ister,
kendi filminin ana karakteri herkes,
hangi aktör yahut hangi seyirci,
bitmeyen film izlemek, bitmeyen iş yapmak ister…
bittikçe güzel her şey,
yani demem o ki sevgili,
ben seninle sonsuza kadar değil,
sonuma kadar senle olmak istiyorum,
sonumuza kadar çünkü biliyorum,
sonumuz olacak,

son günümde yine gözümü kapayıp elini tutmak istiyorum,

gözümü kapattığımda seni görmek istiyorum,
seni istiyorum,
tünelin ucunu görmek istiyorum,
hatta belki tünelden çıkmak,
çıkmaz sokağa kadar gitmek istiyorum,
çıkamamak geri dönmek istiyorum,
her şeyi senle istiyorum,
sonsuzluğu değil sonu istiyorum,
sonumuza kadar senle olmak istiyorum…

Since childhood,
I never believed in time anyway,
Time is within one's control, Everything is within one's control,
No one knows,
It only feels good to the heart when unknown,
Not knowing scares a person,
Not knowing makes one love,
The fear of losing,
The fear of ending all accumulate, Who wants to live in an immortal, infinite world?
Everyone is the main character in their own movie,
Which actor or which audience, Wants to watch an unending film,
do an unending job...
Everything is beautiful as it ends,
So, what I'm saying, my dear,
I don't want to be with you forever,
I want to be with you until my end, Until our end because I know,
We will have an end,
On my last day, I want to close my eyes and hold your hand again,
When I close my eyes, I want to see you,
I want you, I want to see the end of the tunnel,
Maybe even get out of the tunnel,
I want to go to the dead end,
To not be able to get out and to return, I want everything with you,
Not eternity, but the end, I want to be with you until our end...