Ölüm ve sonsuzluk üzerine bir şiir
Bir kalp sustu, evrenin nabzı gibi,
Ne çığlık kaldı geriye, ne vedâ sesi.
Ama bir ışık doğdu o an,
Görünmeyen bir kapı aralandı sessizce.
yordum yoruldum sana geldim
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Devamını Oku
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta