Sonsuzluğa Hasretim Şiiri - Atilla Yargıcı

Ne açan gülde gözüm, ne de kokan sünbülde,
Rengi de kokusu da uçanı ne edeyim?
Gözüm yok dar kafeste şakıyan bir bülbülde;
Ayrılık türküleri yakanı ne edeyim?

Hayal ettiğim dünya şeffaf, pırıl pırıldı,
Kaydı gitti elimden, düştü yere kırıldı.
Küstü kalbim bana, gönlüm darıldı,
Bu dünyayı başıma yıkanı ne edeyim?

Çaresizlik içinde kıvranıyor hasretim,
El attğı yerlerden boş dönüyor hasretim.
Ben ebed ülkesinde sonsuzluğa hasretim;
Gözümde tüten yere gitmeyip ne edeyim?

1982 İstanbul,Bağlarbaşı