Sonsuza Kadar Yaşa Şiiri - Recep Korkmaz

Yıllar geçmiş gibi
Unuttum seni
Kimdin, neyimdin
Benim miydin
Yoksa sen,
İhanetim miydin
Çul çaput göndermişsin bana
Bilmem nasıl teşekkür etsem sana
SONSUZA KADAR YAŞA
Ama...
Çul çaput benim neyime
Unuttun mu?
Sayende öldüğümü
Unuttun mu?
Yinede sağ ol
SONSUZA KADAR YAŞA
Ama...
çul çaput benim neyime
Unuttun mu?
“O” günden beri
her gün, her gece
solan tenime,
ihanetinle...
beyaz kefeni nasıl sardığını
görmez misin?
Nasıl sararıp solduğumu
Görmez misin?
Sayende öldüğümü
Görmez misin?
Ben, ihanetinle öldüm
Sen, ihanetinle
SONSUZA KADAR YAŞA
Çul çaput göndermişsin ban
Bilmem nasıl teşekkür etsem sana
SONSUZA KADAR YAŞA
SONSUZA KADAR YAŞA
Üşümüyorum...
Öldüm sayende
Ne üşüyor
Ne terliyor
Ne gülüyor
Ne ağlıyorum
Öldüm sayende
Seni benim bilenler...
Bir elin yağda
Bir elin balda
Yaşıyorsun diyorlar
Sayende öldüğümü bilmiyorlar
Varsın öyle bilsinler
Sana haklı
Bana haksız desinler
Demem, diyemem
Ne ellere...
Ne en yakın canlara...
Bir diyeceğim yok
Sana, sana inananlara
Ben, doydum yalanlara
Allah biliyor yeter bana
Allah biliyor yeter bana
Çul çaput göndermişsin bana
Bilmem nasıl teşekkür etsem sana
SONSUZA KADAR YAŞA
Öldüm sayende
SONSUZA KADAR YAŞA
SONSUZA KADAR YAŞA
27.01.06