ana çiçek,ana dalında açar solmaz tomurcuk,
güle benzer evladım deyişinin taze kokusu,
vursa bile hazanı ömrünün gurbet çağlarına,
yine şefkat saçar,yine kaçar uykusu...
serpiştirir yağmurunu gözyaşından,
büyütür canından bir parça çiçeğini,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
