Hayat bir araç,ben bir direksiyonum,
ölüm ise fren ya patlarsa?
en önemlisi ise şöför,
yani sen...
Sensiliği ön cama yazdım,
Gitme sonsuzluğun karanlık kaldığı düşlere…
Akan nehirler boyunca çırpınışların olduğu dünyalarda,
Bir ufkun son bulduğu, umutsuz günler içinde saklı semalara.
Vur artık ellerini yağmur kokan toprağa, kibirsiz, mağlup…
Koş umarsızca kayaların ardında, korkusuz, pişman…
Bugün tükendi gözün gördüğü gerçeklik, ağla.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!