Sonsuz bir gecede
tekleyen bir zaman soluğu,
çürüyen ışığın kıyısında
bir varlık, gölgesini arıyor.
İçinde yankılanan
dilsiz bir yeraltı ezgisi;
kırılmış düşlerin pas tutmuş iskeletinde
bir çocukluğun yankısı gizli.
Ve o,
kanatlarında unutulmuş yıldız tozlarıyla
ölümün nabzına değen
bir kıyam kelebeğine evriliyor,
ne sıradan, ne yüce—
yalnızca bekleyişin eşiğinde
titrerken evrenin soluğunda.
Kayıt Tarihi : 22.6.2025 16:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!