Sonsuz Ayrılık Şiiri - Nadir Demirkıran

Kor gibi yanıyorum
Ne yapayım, sensiz yapamıyorum
Ayrılığın acısını tattırdın bana
“Artık feryadını kim duyarsa”
Dedin bıraktın beni
Şimdi
her zaman buluştuğumuz loş ışıklı yerde
Sabırsızlıkla bekliyorum seni.
Ne olur aşkım gel artık
Her geçen gece
Ömrümden gidiyor bir sene
Affetmek insanlara mahsus değil mi?
Sende biliyorsun ki
Bu kalp bir sana yanık, bir sana deli
Anlaman lazım artık benim sana olan sevgimi.
Şimdi anlıyorum artık
Her büyük aşkların sonu
Sonsuz ayrılık…