Adem’le Havva gibi- ayrıldık ayrılalı
Sanıyorum sende benim gibi yanıyorsun
Ağlaya ağlaya ben kırılmış-sen yaralı
Yoksa sen hâlâ o maziyi mi, anıyorsun?
Hiç dert etme sevdiğim beni aldattığını
Benim için üzülme, boşuna yanıyorsun
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta