Karşılaştık seninle
Zamansız bir zamanda
Sevdalanmıştı bir kez yüreğin 
Sonsuzluğumun  varlıksız yokluğuna
Oysa ben
Ne bir isimdim ne de bir cisim
Ne bendim ne de sen
Düştü gönlün, yokluk olan ellerimin arasına
Bir çocuk gibi saf ve ürkek
Bir dağ gibi yıkılmaz 
Bir fırtına kadar amansız
Oysa ben
Ne yoldum ne de yolcu
Aşkla  dolmuştu bir kez gönlün
Alemde görünüşe çıkmışlığıma
Düştü  gözlerin, hiçlik olan karanlığıma
Mecnun gibi  kara sevdalı
Yağmur gibi ağlamaklı
Dipsiz kuyular kadar hasret dolu
Ne kollarım vardı seni saracak
Ne  sözlerim vardı  teselli edecek
Nasıl diledim bilemezsin
O An’da
Bir insan olabilmeyi
Sana bir kez olsun
İnsan sıcaklığında dokunabilmeyi
Yolda rastladığın bir yolcu olabilmeyi
Sana, bir dost gibi ayna misali yansıyabilmeyi
Oysa ben ne vardım ne yoktum
İnan bana
Sadece  olabildim
Senin gönlünde ki
Sevda olabildim
Aşk olabildim
Sonsuz Aşkla “Bir” olabildim.
Kayıt Tarihi : 23.4.2006 22:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!