.......Sonrasızlığım Şiiri - Sevim Vardar

çocukluğumun bahçesindeki
o mavi boyalı tahta kapının
aralıklarından izledim kaç gece
davullu zurnalı ağlamakları
kaç gece
tılsımlı zifirlerde
çırılçıplak içimle
yine o aralıklardan nefesledim sonsuzluğa suretini ey yar

sonra
sonrasızlığımın silikliğindendir
ne iyilikte
ne kötülükte
yer bulamamış ruhumun
kaybetmişliğiyle evcilleşen yaraları

ölüm diledim bir zaman ey yar
ölüm diledim
tanrısına eğilmemiş şeytan kadar asi
içindeki yangını söndürememiş su kadar şaşkın
tırnaklarımla kazıya kazıya yarattığım yanından aşkın

gör ki
kaç iklim sonrasını beklermiş
kış imiş
kar imiş
göç yolunda silinmiş hüküm

sonra
sustu zaman
gün sustu
gece sustu
Fırat sustu ey yar
Dicle sustu

şimdi
kaç kavim sonrasına denk düşer bilmem
geç kalmış çığlıklar duyarım ağlayan buzullardan
dili çözülmez sandığım karanlıklardan
sonrasızlığımın hudutlarında yanar kapılar
ıssızlığıma sesin karışır
kıyılarıma çarpar gözlerinin buğusu

gör ki
iz sürüp asırlarda
birikmek yeniden
silmeden karanfilli mendilinle
üryanlığımın kirini
yeniden doğmak mümkün müdür ey yar.…
mümkün müdür yeniden doğmak….