Ve çıkıp geldin bir akşam üstü koynundan çıkıp yalnızlığının
Sessizce sürükledin çaresiz bakışlarımı ardından
Gözlerin derin bir uçurumdu, atlayıverdim korkmadan
Ve çıkıp geldin bir akşam üstü
Zehir zemberek sevdalar çöreklendi yüreğime…
Sildin yokluğunda buz tutmuş gölgendeki ayak izlerimi
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta