Uzaklara bakardın konuşurken
Düşünürken yere...
Dünyanın öbür ucundan gelmiş gibi susardın.
Kelimelerini yere düşürünce,
Üstüne basardın...
Kıpırdayacak halin olmazdı
Rüzgâr savururdu saçlarını
Yüzüne sen değerdin.
Sevmezdin kendini, bazen için sıkılırdı,
Bende aklını seyrederdin.
“Yaz!” derdin, yazardım...
“Yaz?” derdim,
Sessizce gelip giderdi yazlar
Defalarca soyunup giyinirdi ağaçlar
Ben yalnızca sana inanırdım...
Meyveler olgunlaşıp çürürdü
Tadına bakılamayacak umutlar gelir
İhtimaller veda etmeden giderdi
Sen yalnızca “sonra”ya inanırdın...
Kayıt Tarihi : 3.4.2018 15:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!