Sonra Şiiri - Dursun Yelken

Hoca da bilirdi, bu ticareti;
Aldığından düşük sattıktan sonra.
Uşaklar da yapar bu siyaseti;
Herkese eyvallah, çektikten sonra.

Davada boğulan kadı ne etsin,
Suçlu-suzçsuz ne ki, boşverin gitsin.
Yeter ki, kadının ocağı tütsün;
Herkese “haklısın” dedikten sonra.

Dünyada çekilen çileler dolmaz,
Dostun vefasızı bir selam salmaz.
Bozkurdun elbette kurtluğu kalmaz;
Çakal gölgesinde yattıktan sonra.

Mazlumoğlu söyler, kendi işitir;
Zifir karanlıkla yollar ışıtır.
Sözleri iğneli, yürek kaşıtır;
Arada dostlara battıktan sonra.