Sonlanmasın istedim son cümlesi.
Çünkü, "elveda" olacaktı beklenen kelimesi zavallının.
Az, biraz o bendim.
Bütün sözleri yalnızlık üzerine zavallı bir mumyanın,
Kendiliğinden düşüyor elinden susuz toprağa bir tohum.
Bir zamanlar.
İnadına gölgelerinden yürürdüm,
Işıklarını kapatmamak için üşümüş ağaçların.
Oysa,
Şimdi ne kadar da bana benziyor,
Ayaklarımın altında ezdiğim kuru yapraklarım.
Sonra.
Açılmaz bir kapı çıkar önüne,
Arkanı döner kendine doğru gidersin.
Kayıt Tarihi : 29.6.2013 00:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!