Bak sönmüş kandillerde kaynıyor kirli ferman.
Bilemem bu illetten sabah çıkar mı yarın,
Kaçıyor umutlarım bende donarken zaman,
Kasveti belli yüzde kahırlı akşamların.
Nasıl gölgeler mekan bu aşikar mihengi,
Sevdanın kollarında verilirken son nefes.
Var mıdır cihanda bu ahengin başka dengi?
Öyleyse kulağımda aciz kalmalı bu ses! ..
El vermez kervanlar ki akıla sığmaz yüküm,
Ebabil kanadında bir taş olsa da cüssem.
Ey gönlüm, ne ararsın sönmüş ocakta hüküm! ..
Bir nefeslik ömrüm var, beni bulsam da ezsem.
Kayıt Tarihi : 13.1.2005 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
Final dörtlüğü bence her şeyi anlatmaya yetmiş...
''El vermez kervanlar ki akıla sığmaz yüküm,
Ebabil kanadında bir taş olsa da cüssem.
Ey gönlüm, ne ararsın sönmüş ocakta hüküm! ..
Bir nefeslik ömrüm var, beni bulsam da ezsem.''
Gönlüne sağlık Fatih kardeşim...
Sevgi ile...
Turan Orak
Yüreğine ve kalemine sağlık kardeş.....
Sonsuz selam ve sevgilerimle.....
TÜM YORUMLAR (9)