Gitme sahillere,martılar ölmüş.
Kalbimde beslenen, bülbüller ölmüş.
Geri dönme artık, hiç fayda etmez.
Çünkü yüreğimde alevler sönmüş.
Sen olsan bu dünya etmezdi değer.
Gerçek sandıklarım rüyamış meğer.
Anmam seni artık hiç fayda etmez.
Çünkü yüreğimde alevler sönmüş.
Ormanlara gidip dedim kuşlara.
Dayanamam artık bu bakışlara.
Gözlerim tutuldu acı yaşlrı.
Çünkü yüreğimde alevler sönmüş.
Azgın denizlerde tutundum sana.
İhanet hancerin dayandı cana.
Attım demirleri çıktım limana.
Çümkü yüreğimde alevler sönmüş.
Yıllar geçti, ömrüm geçti aheste.
İstemem, gözüm yok altın kafeste.
Anmadım adını bu son nefeste.
Çünkü yüreğimde alevler sönmüş.
Kayıt Tarihi : 9.3.2020 11:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
24/02/2020

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!